W opracowaniu autorzy przedstawiają rezultaty swoich badań dotyczących zmian w dynamice powiązań na światowym rynku finansowym w latach 1995–2014. Zmiany te są rozważane w kontekście kryzysów gospodarczych oraz procesu globalizacji. Szczególną wagę przykłada się do uwzględnienia wpływu, jaki na wyniki analizy wywiera rzeczywistość rynkowa (niesynchroniczność obserwacji, różne godziny otwarcia rynków, znaczenie walut, w których denominowane sąkwotowania). Zastosowane metody opisu dynamiki powiązań (modele kopuli z przełączaniem typu Markowa) pozwalają odróżnić trwałość i tymczasowość w ewolucji badanych zależności. Umiejętność takiego rozróżniania jest podstawą budowania długoterminowych strategii zarządzania ryzykiem międzynarodowych inwestycji finansowych oraz tworzenia założeń polityki makroekonomicznej. Z tego powodu, uzyskane przez autorów wyniki, choć zaliczane są do obszaru finansów empirycznych, mają znaczenie o wiele szersze. Teoria stanowiąca bazę do modelowania struktury powiązań została omówiona w sposób ścisły, ale jednocześnie przystępny. Opisane metody modelowania należą do najnowszych osiągnięć ekonometrii finansowej i w Polsce są jeszcze stosunkowo mało znane. Fragmenty rozważań poświęcone wynikom empirycznym można czytać bez zagłębiania się w szczegóły związane z modelowaniem.
Książka adresowana jest do pracowników naukowych i praktyków – specjalistów w dziedzinie finansów, ekonometrii finansowej i inżynierii finansowej, a także analityków finansowych i gospodarczych oraz pracowników działów inwestycyjnych i działów zarządzania ryzykiem. Powinna ona również zainteresować studentów kierunków bądź specjalności: finanse, informatyka i ekonometria, analityka gospodarcza, inżynieria finansowa oraz matematyka finansowa.